Budynek wybudowano w latach 1951 – 1954. Było to sanatorium, które znajdowało się w dawnej wiosce górniczej z wodami termalnymi, które odkryto już w średniowieczu. Po drugiej wojnie światowej zaczęto wydobywać tu uran. Potrzebna była placówka, w której górnicy mogliby uzyskać opiekę medyczną. Takim miejscem było nowo otwarte sanatorium z setką łóżek, dużą salą teatralną, holem, restauracją, halami sportowymi oraz ogrodem zimowym. Po upadku poprzedniego systemu, budynek włączono w większy kompleks uzdrowiskowy i pełnił funkcję schroniska oraz domu kultury. Uzdrowisko sprzedano nowemu właścicielowi na początku XXI wieku i wyłączono z użytku dom kultury.