Zakład hydroterapii (potocznie zwany łaźniami, lub łaźniami nr 8) został zaprojektowany w 1958 roku, zaś wybudowany rok później. Zaprojektował go architekt Ioseb Zaalishvili. Żelbetonowa kopuła nad budynkiem waży 42 tony, zaś sama bryła jest zbudowana w postępowym, nowoczesnym duchu i różni się od pozostałych budowli w mieście. Przestrzeń w środku została podzielona na 4 idealnie równe części, z czego każdy z czterech przedziałów spa miał dwie sekcje z 14 wannami wody termalnej ułożonymi w okrąg. Każda z czterech części liczyła po 28 wanien i zapewniała zdolność do hydroterapii łącznie 112 pacjentów. Poszczególne wanny zasilano termalną wodą mineralną o temperaturze 34,6 st. C, doprowadzaną z 11 różnych pobliskich studni. W 2021 roku obiekt otrzymał status zabytku kultury.
Zdjęcia archiwalne z czasów działalności łaźni.