Budynek z I połowy XIX wieku. Początkowo funkcjonował jako młyn przemysłowy. Wielkością dorównywał zakładom na wschodnich terenach Rzeszy. Został zmodernizowany dekadę później. Kilka lat później młyn spłonął. Został odbudowany, jednak kolejny pożar przerwał rozwój zakładu. Postawiono wówczas budynek olejarni z czerwonej cegły i zdobieniami neogotyckimi. W czasie wojny uległ poważnemu zniszczeniu. Ocalał jedynie budynek produkcyjny, w którym ponownie produkowano tam olej rzepakowy. Później zakład wykorzystywano do produkcji szczoteczek oraz jako odlewnię metali kolorowych. Obecnie planowanych jest kilka inwestycji zaadoptowania olejarni, m. in. jako: teatr, szkołę baletową czy galerię sztuki.