W XVII wieku właściciele wsi postawili drewniany dwór. Następnie na miejscu poprzedniej rezydencji wybudowano ogromny pałac, ze względu na ostatnia wolę ówczesnego właściciela dworu. W XIX wieku wokół rezydencji utworzony zostaje park. Kilka dekad później pałac zostaje przebudowany oraz dostawione zostają zabudowana folwarczne na miejscu wcześniejszego parku. Pod koniec XIX wieku pożar strawił północną część pałacu. Kilka lat później budynek zostaje odbudowany, jednak już w stylu secesji. Pałac przetrwał w całości II wojnę światową. Po 1945 roku mieściło się tu przedszkole i dom dziecka, następnie szpital rehabilitacyjny. Rezydencję opuszczono w latach 70., a w 90. dokonano prywatyzacji. Pałac przechodził z rak do rąk wielu właścicieli, jednak żaden z nich nie kwapił się do remontu lub choćby zabezpieczenia budynku. Na początku XXI wieku postanowiono zdjąć kopułę wieży pałacowej, ze względu na groźbę zawalenia się jej do wnętrza sali balowej. W tym samym roku wichura powaliła drzewo, które spadło na bramę wjazdową, uszkadzając ją. W końcu jednak rozpoczęto prace konserwatorskie w pałacu. Inwestor otrzymał dotację od Funduszu Ochrony Środowiska na rewaloryzację parku. Istnieją plany przywrócenia wyglądu dawnemu parkowi oraz odbudowy altany widokowej.
Sam pałac w stylu neorenesansu i neobaroku posiada powierzchnię ponad 6000 m2, w tym kilkadziesiąt piwnic oraz ponad 100 sal w tym reprezentatywna, bogato zdobiona sala balowa, która obecnie wsparta jest na rusztowaniach..