Historia dawnych Zakładów Graficznych sięga początku XX wieku, kiedy bardzo szybko rozwijał się przemysł graficzny. Początkowo zakłady bardzo często zmieniały lokalizację, aż do końca lat 20., gdy postanowiono zlokalizować w ją przestronnych halach, które zachowały się do dziś. Drukarni udało się „przetrwać” okres kryzysu na początku lat 30., by dwa lata później gwałtownie zwiększyć zyski. Warto nadmienić, że już pod koniec trzeciej dekady XX wieku, zakłady zatrudniały ponad 200 pracowników. Po wybuchu II wojny światowej Niemcy zwolnili połowę robotników, a kolejną część aresztowano. Obydwaj bracia, właściciele fabryki nie przeżyli wojny.
Po zakończeniu wojny, zakłady zostały bez najcenniejszego wyposażenia, które zabrali okupanci, zaś samym obiektem zaopiekowała się grupka zatrudnionych wcześniej robotników. Następnie fabryka przeszła w ręce nowo powstałego Głównego Zarządu Państwowych Zakładów Graficznych. W latach 70. doszło do ponownych zmian organizacyjnych – Zakłady Graficzne połączono z kilkoma innymi fabrykami z woj. łódzkiego. Dopiero na początku lat 80., Zakłady zaczęły ponownie działać jako samodzielne przedsiębiorstwo. Między innymi dzięki takiemu rozwojowi spraw, fabryka przeszła gruntowną modernizację kilka lat później. Drukarnia zaczęła bardzo szybko zyskiwać popularność oraz zwiększać swoją produkcję i zyski. Kilkanaście lat później Zakłady zostały opuszczone i wystawione na sprzedaż. Niestety kilka prób sprzedaży nie zakończyły się sukcesem…